Położenie geopolityczne. Roszczenia terytorialne
wobec Polski miały Niemcy oraz Litwa. Do tego Ukraińcy dążyli do utworzenia
państwa ukraińskiego, które będzie się składać z Ukrainy radzieckiej, Wołynia,
Galicji wschodniej, Chełmszczyzny, Rusi
Zakarpackiej oraz kawałka Rumunii. Od roku 1919 Polska i Rosja prowadziły z
sobą wojnę o strefę wpływów na terenie ziem białoruskich i ukraińskich. Relacje
Warszawy i Moskwy były złe. Polacy obawiali się agentury komunistycznej i
możliwej rewolty. Zaś Rosjanie obawiali się zbrojnej interwencji
antykomunistycznej wymierzonej w ZSRR. Przed taką interwencją kapitalistycznego
Zachodu przestrzegał Roman Dmowski w 1931. Po dojściu do władzy Hitlera w
Niemczech sytuacja stała się jeszcze groźniejsza. III Rzesza pragnęła
zwasalizować całą Europę środkową, zaś z Ukrainy uczynić swoją kolonię dla
potrzeb gospodarczych i osiedleńczych. To trudne położenie zmuszało państwo
polskie do dużych wydatków na utrzymanie armii, co powodowało opóźnienie w
rozwoju innych działów gospodarki.
Gospodarka II RP stopniowo budowała kilka
nowoczesnych projektów jednak było to zdecydowanie zbyt mało. Brakowało
kapitału własnego i zagranicznego. Zagraniczni kapitaliści zwyczajnie bali się
inwestować w Polsce. Czuli, że granice II RP mogą się załamać razem z prawem
własności kapitału. Do tego zacofane
rolnictwo z ogromnym, ukrytym bezrobociem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz